Serwis Instytutu Zachodniego 85/2019
- „COST PLUS 50” – DROŻSZA OPŁATA ZA AMERYKAŃSKĄ OBECNOŚĆ MILITARNĄ
#Cost Plus 50 #Trump #amerykańskie bazy #Niemcy
W kręgu doradców prezydenta D. Trumpa powstał nowy pomysł wyegzekwowania dodatkowej opłaty za stacjonowanie amerykańskich żołnierzy w państwach sojuszniczych. Rozważane jest wprowadzenie zasady „Cost Plus 50”, czyli koszty utrzymania amerykańskich kontyngentów i baz oraz jeszcze dodatkowo 50% tych wydatków za sam fakt obecności Amerykanów jako gwaranta bezpieczeństwa.
Jeśli dyskutowany na razie tylko w otoczeniu Trumpa plan miałby być realizowany, to problem będą mieli m.in. Niemcy, na których terytorium stacjonuje ok. 35 tys. amerykańskich wojskowych. W Niemczech działają też centrale dowództwa armii USA dla zadań w Europie i Afryce (Stuttgart) oraz europejska centrala amerykańskich sił powietrznych (Ramstein Air Base). Największy amerykański szpital wojskowy poza granicami kraju znajduje się w niemieckim Landstuhl, a kolejny szpital budowany jest koło Ramstein.
Eksperci szacują, że już dzisiaj Niemcy płacą za amerykańską obecność ok. 1 mld dol. rocznie (28% kosztów). Gdyby obowiązywała zasada „Cost Plus 50”, to wydatki te wzrosłyby do 4,5 mld euro. Pojawiły się więc w Niemczech głosy krytyczne, dowodzące, że bazy USA zabezpieczają przede wszystkim interesy amerykańskie (Th. Hitschler z SPD, członek komisji obrony Bundestagu). Po stronie amerykańskiej pomysł skrytykował gen. Ben Hodges, b. dowódca wojsk NATO w Europie; uznany został też jako kontrowersyjny w Pentagonie. Pomysł obciążenia sojuszników wysokimi kosztami amerykańskiej pomocy militarnej stanowi stały motyw wystąpień Trumpa. (JTK)
- NIEMCY NA CZWARTEJ POZYCJI WŚRÓD NAJWIĘKSZYCH EKSPORTERÓW BRONI
#Niemcy #uzbrojenie #transfer broni
Według raportu opublikowanego przez Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) na temat transferu broni, Niemcy są czwartym największym eksporterem broni na świecie po USA, Rosji i Francji. Dane przedstawione przez SIPRI dotyczą eksportu broni w latach 2014-2018. Do głównych klientów niemieckiego przemysłu zbrojeniowego w tym okresie należały Korea Południowa, Grecja oraz Izrael. Według raportu 30% broni w tych latach eksportowano do Azji i Oceanii, 27% do państw europejskich, a 25% do państw Bliskiego Wschodu. Wielkość niemieckiego eksportu broni w porównaniu do lat 2009-2013 zwiększyła się o 13%. Z danych zawartych w raporcie SIPRI wynika też, że w latach 2014-2018 RFN była głównym dostarczycielem uzbrojenia dla polskiej armii.
Status największego eksportera broni mają Stany Zjednoczone. Ich udział w światowym eksporcie broni wyniósł 36%. Drugie miejsce zajęła Rosja z udziałem w wysokości 21%. Łączna partycypacja USA i Rosji na rynku sprzedaży broni wyniosła 57%, a ‒ dla porównania ‒ państw europejskich 27%. Z kolei do największych importerów uzbrojenia w latach 2014-2018 należały Arabia Saudyjska, Indie, Egipt Australia i Algieria. (KJ)
https://www.sipri.org/sites/default/files/2019-03/fs_1903_at_2018.pdf
- ODPOWIEDŹ AKK NA PROPOZYCJE PREZYDENTA FRANCJI
#AKK #Macron #UE #Reformy
10 marca 2019 r. przewodnicząca CDU A. Kramp-Karrenbauer odpowiedziała w eseju „Getting Europe right” (Nadać Europie właściwy kierunek) na propozycje prezydenta Francji E. Macrona opublikowane 4 marca br. Tekst pojawił się najpierw w dzienniku „Welt” oraz na stronie CDU. Centrala chadecji udostępniła poza tym tłumaczenia w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim oraz polskim.
Kramp-Karrenbauer wskazała w nim m.in. na następujące kwestie wymagające dalszych dyskusji: gospodarczy dobrobyt Europy, technologie przyszłości, ochrona klimatu, polityka bezpieczeństwa, polityka zagraniczna, współpraca z Afryką, funkcjonowanie instytucji europejskich oraz zmiany społeczne w Europie. (MW)
Pełny tekst:
https://www.cdu.de/artikel/nadac-europie-wlasciwy-kierunek-getting-europe-right
- BYŁY KANCLERZ AUSTRII W RADZIE DYREKTORÓW ŁUKOIL
#Austria #Rosja #Łukoil #Wolfgang Schüssel
Były kanclerz Austrii Wolfgang Schüssel (Austriacka Partia Ludowa, ÖVP) dołączy w czerwcu do dwunastoosobowej rady dyrektorów rosyjskiego giganta naftowego Łukoil. Firma ta od 1995 r. posiada swoje przedstawicielstwo na Zachodnią Europę w Wiedniu, gdzie zatrudnia 130 osób. Według koncernu wybór Schüssela ma zacieśnić relacje z lokalnym biznesem i jednocześnie utwierdzić znaczenie Wiednia jako międzynarodowej siedziby Łukoilu.
Schüssel był szefem rządu Austrii w latach 2000-2007, a wcześniej przez pięć lat zajmował stanowiska wicekanclerza i ministra spraw zagranicznych Austrii. W tym czasie był on także przewodniczącym Austriackiej Partii Ludowej. Jest to kolejny po b. niemieckim kanclerzu Gerhardzie Schröderze europejski polityk angażujący się w działania rosyjskich gigantów naftowych. (PSA)
https://derstandard.at/2000099126750/Wolfgang-Schuessel-soll-im-Juni-Lukoil-Süberwachsrat-werden
- W MONACHIUM PRZYGOTOWYWANA JEST NAUKOWA EDYCJA WSZYSTKICH PRZEMÓWIEŃ HITLERA Z LAT 1933–1945
#IfZ #Hitler # edycje pism
Renomowany monachijski Institut für Zeitgeschichte (IfZ, Instytut Historii Najnowszej) przygotowuje pełną, naukową edycję (opatrzoną przypisami) wszystkich wystąpień Adolfa Hitlera z okresu III Rzeszy. Szczegóły i założenia projektu ujawnia najnowszy numer kwartalnika „Vierteljahrshefte für Zeitgeschichte” (1/2019, s. 147-163). Będzie to duże wydarzenie zwłaszcza dla historyków, którzy do tej pory musieli zadowolić się daleko niekompletnym, dwutomowym wyborem, wydanym przez Maxa Domarusa w początkach lat 60. ub. wieku. Na czele zespołu edytorskiego stoi prof. Magnus Brechtken, wicedyrektor IfZ, autor m.in. biografii Alberta Speera (2017).
W IfZ opublikowano wiele fundamentalnych wydawnictw źródłowych, w tym dokumenty do dziejów polityki zagranicznej RFN czy wielotomowe dzienniki Josepha Goebbelsa (w Polsce znane jedynie w trzytomowym wyborze). Dużym wydarzeniem było wydanie w styczniu 2016 r. (z obszernym wstępem i naukowymi przypisami) „Mein Kampf”. W latach 1992-2003 IfZ opublikował w 16 woluminach „Mowy, pisma i zarządzenia” Hitlera z lat 1925-1933. Osobny tom stanowiły materiały z procesu Hitlera w 1924 r. Teksty wystąpień Hitlera, jego pisma i notatki z lat 1905-1924 ukazały się w 1980 r. pod red. Eberharda Jäckela i Axela Kuhna poza IfZ; znalazło się tam kilka falsyfikatów. (SŻ)